Taka vikulega sýni til að meta magn örplasts

Myndin sýnir plastþræði úr einu sýni sem tekið var nýlega í hafinu í nágrenni Skagastrandar. MYND: BioPol.
Myndin sýnir plastþræði úr einu sýni sem tekið var nýlega í hafinu í nágrenni Skagastrandar. MYND: BioPol.

Sjávarlíftæknisetrið BioPol ehf. á Skagaströnd hefur allt frá árinu 2012 fylgst með eðlis- og líffræðilegum þáttum sjávar fyrir utan Skagaströnd yfir vor- og sumarmánuðina. Tekin hafa verið sýni vikulega í því skyni að mæla hitastig og seltu sjávar á mismunandi dýpi og fylgst hefur verið með tegundasamsetningu og fjölda svifþörunga. Þá hafa einnig verið tekin sérstök sýni tilað fylgjast með stærð og magni kræklingalirfa. Sérstakur starfsmaður var þjálfaður í upphafi til þess að fara í gegnum lirfusýnin og hefur sami aðili því sinnt þeim talningum frá upphafi.

„Fljótlega fór þessi samviskusami starfsmaður að veita athygli torkennilegum þráðum í mörgum litum sem sáust undir víðsjánni við lirfutalningarnar,“ segir Halldór G. Ólafsson, framkvæmdastjóri BioPol. „Við nánari athugun kom í ljós að um var að ræða plastþræði sem ákveðið var að telja ásamt kræklingalirfunum.“

Undanfarið hefur verið mikil umræða um plastmengun í hafinu og í ljósi hennar var tekin ákvörðun um að taka þessa talningu alvarlegri tökum að sögn Halldórs. „Í dag eru tekin vikulega sérstök sýni til þess að meta magn örplasts í Húnaflóa. Sýnatakan fer þannig fram að netháfi, sem hefur möskva sem eru 100 míkron (0,1mm) að  stærð, er sökkt niður á 20 metra dýpi og síðan dreginn rólega upp á yfirborðið aftur. Við þá aðgerð er áætlað að í gegnum háfinn pressist 1413 lítrar af sjó og allar agnir sem eru stærri en 100 míkron sitji eftir í háfnum,“ segir Halldór.

Innihaldi háfsins er síðan safnað í ílát og það meðhöndlað á rannsóknastofu BioPol. Þar eru notuð efni sem leysa upp öll lífræn efni og það sem eftir situr er í framhaldinu síað í gegnum síupappír. Á honum koma svo hugsanlegar plastagnir í ljós.

Meðfylgjandi mynd er tekin í gegnum víðsjá og á henni má sjá það sem finna mátti í einu sýni sem tekið var í síðustu viku. Karin Zech, lífefnafræðingur sem sinnt hefur þessum rannsóknum frá því í apríl og tók við af Lindu Kristjánsdóttur, samviskusama starfsmanninum sem áður er getið, segir í samtali við Fiskifréttir að magnið sé mjög mismunandi, allt frá örfáum þráðum upp í sextíu talsins. Sýnin eru tekin skammt frá landi í nágrenni Skagastrandar og því líklega að þangað berist auðveldlega úrgangur frá bænum en þar eru engar skólphreinsistöðvar frekar en á flestum öðrum stöðum á landinu.

 „Dæmi hver fyrir sig,“ segir Halldór, „en okkur finnast þessar myndir frekar óhugnarlegar og varpa ljósi á að pastmengun í hafinu er ekki endilega bara vandamál sem snertir aðrar þjóðir og fjarlæg hafsvæði.“

 

Athugasemdir eru á ábyrgð þeirra sem þær skrá.

Feykir áskilur sér þó rétt til að eyða ummælum sem metin verða sem ærumeiðandi eða ósæmileg.

Smelltu hér til að tilkynna óviðeigandi athugasemdir.

Fleiri fréttir