Ný reglugerð um starfsleyfi þriðjaríkisborgara til að starfa sem heilbrigðisstarfsmenn

Willum Þór Þórsson heilbrigðisráðherra hefur sett heildarreglugerð sem kveður á um meðferð umsókna þriðjaríkisborgara, þ.e. ríkisborgara utan Evrópska efnahagssvæðisins og Sviss sem vilja starfa hér á landi sem heilbrigðisstarfsmenn. Markmið reglugerðarinnar er að einfalda og skýra kröfur til slíkra umsókna og stuðla að aukinni skilvirkni við meðferð þeirra.

Á heimasíðu Stjórnarráðsins kemur fram að fjallað sé um skilyrði fyrir veitingu starfsleyfis til að starfa sem heilbrigðisstarfsmaður hér á landi í 5. gr. laga um heilbrigðisstarfsmenn. „Íslenska ríkið er með samninga um viðurkenningu á faglegri menntun og hæfi heilbrigðisstarfsfólks í ríkjum Evrópska efnahagssvæðisins og Sviss. Þetta einfaldar ferlið við mat á umsóknum um starfsleyfi hér á landi í samanburði við meðferð umsókna ríkisborgara frá öðrum ríkjum,“ segir í tilkynningu heilbrigðisráðuneytisins.

Helstu breytingar

Þær breytingar sem gerðar hafa verið eru til þess fallnar að skýra og einfalda meðferð þessara umsókna og gera ferlið skilvirkara, líkt og hér er rakið:

Í upphafi umsóknarferlis verður nóg að leggja fram ráðningarsamning, sem má hafa fyrirvara um veitingu starfsleyfis. Atvinnu- og dvalarleyfis verður ekki krafist fyrr en undir lok umsóknarferlis, áður en leyfi er gefið út.

Heilbrigðisstofnanir geta sótt um tímabundin starfs- og sérfræðileyfi fyrir hönd sérfræðinga sem brýn þörf er á að fá til starfa á stofnunni.

Forgangsröðun umsókna: Heimilt verður að forgangsraða umsóknum um starfsleyfi í stéttum þar sem mikill skortur er á starfsfólki hér á landi. Embætti landlæknis verður jafnframt heimilt að forgangsraða umsóknum þeirra sem þegar komnir til landsins, umfram þá sem enn eru erlendis.

Hæfnispróf eða aðlögunartími: Embætti landlæknis verður heimilt að leggja fyrir umsækjanda að standast hæfnispróf eða ljúka aðlögunartíma. Sambærilegar heimildir eru þegar í gildi varðandi ríkisborgara EES og Sviss. Breytingin stuðlar því að auknu jafnræði milli erlendra umsækjenda.

Krafa um íslenskukunnáttu verður ekki skilyrði fyrir starfsleyfi, heldur vinnuveitanda falin ábyrgð á að gera kröfur um nauðsynlega tungumálakunnáttu í samræmi við eðli starfs. Þetta er í samræmi við gildandi reglur um umsækjendur frá ríkjum EES og Sviss og eykur því jafnræði milli erlendra umsækjenda.

Menntun frá EES ríki: Kröfur um gögn umsækjenda frá þriðjaríki sem hlotið hafa menntun sína í einhverju ríkja EES eða Sviss verða þær sömu hvað menntun varðar og ef um EES ríkisborgara væri að ræða.

Viðurkenning starfsleyfis frá öðru EES ríki: Heimilt verður að viðurkenna starfsleyfi sem læknir, hjúkrunarfræðingur, ljósmóðir, lyfjafræðingur eða tannlæknir, sem þriðjaríkisborgari hefur óskert í öðru EES ríki, hafi viðkomandi starfað í því ríki í fullu starfi a.m.k. síðastliðin þrjú ár. Þriðjaríkisborgara er engu að síður skylt að hafa fengið ráðningarsamning hér á landi, ásamt atvinnu- og dvalarleyfi, líkt og kveðið er á um í almenna umsóknarferlinu.

Drög að þeirri reglugerð sem nú hefur öðlast gildi voru birt til umsagnar í samráðsgátt stjórnvalda í apríl síðastliðnum. Alls bárust 20 umsóknir og tók reglugerðin nokkrum breytingum með hliðsjón af þeim.

Athugasemdir eru á ábyrgð þeirra sem þær skrá.

Feykir áskilur sér þó rétt til að eyða ummælum sem metin verða sem ærumeiðandi eða ósæmileg.

Smelltu hér til að tilkynna óviðeigandi athugasemdir.

Fleiri fréttir