„Á þessu aldursskeiði þarf fólk ekki að lesa annað en það sem það vill“

Ásgerður á einum af hennar uppáhaldsstöðum, Kirkjuskarðsrétt í Laxárdal. Mynd úr einkasafni.
Ásgerður á einum af hennar uppáhaldsstöðum, Kirkjuskarðsrétt í Laxárdal. Mynd úr einkasafni.

Það var Ásgerður Pálsdóttir á Geitaskarði í Langadal sem sagði lesendum Feykis frá eftirlætisbókunum sínum í Bók-haldinu í 48. tbl. Feykis 2018. Ásdís segist vera komin í náðarfaðm eftirlaunanna en á sumrin rekur hún ferðaþjónustu á Geitaskarði þar sem hún býr.  Ásgerður er alin upp á miklu bókaheimili og segist alla tíð hafa lesið mikið og lesefnið er fjölbreytilegt. Hún er fastagestur á bókasafninu á Blönduósi en auk þess kaupir hún sér bækur reglulega.

Hvers konar bækur lestu helst?
Ég hef alla ævi lesið mikið  og hef lesið bækur af öllum toga.  Las talsvert ljóðabækur þegar ég var ung en geri lítið af því nú. Skáldsögur íslenskar og erlendar, les ég, og einnig  sagnfræði  og þjóðfræði af ýmsu tagi. Þá hef ég mikinn áhuga á sögu Norðurlanda og reyndar Evrópu frá fyrri öldum. Ég les líka mikið af sakamálasögum (norræna deildin) en þær eru margar góðar og vel uppbyggðar og einnig ævisögur sem eru reyndar mjög misgóðar. Á þessu aldursskeiði þarf fólk ekki að lesa annað en það sem það vill. Það er  léttir að geta lokað hálflesinni bók.

Hvaða bækur voru í uppáhaldi hjá þér þegar þú varst barn?
Ég man alls ekki hver var fyrsta bókin sem ég las en ég hef lesið svo lengi sem ég man. Ég ólst upp á  miklu bókaheimili og hafði aðgang að öllum bókum sem ég vildi. Þar með las ég allt frá Dísu ljósálfi til Íslendingasagna. Þar var engin aðgreining á barna- og fullorðinsbókmenntum, ég drakk þetta allt í mig. Ég man aðeins einu sinni eftir því að mamma segði við mig, „þetta er ekki bók fyrir börn“. Bókin  var skáldsaga og hét Dóttir Rómar og þótti víst berorð þá en þætti það ekki í dag.  En auðvitað las ég bókina en fannst hún ekkert skemmtileg. Ein bók sem ég las sem barn og þykir alltaf vænt um er  Dýrheimar eftir Rudyard Kipling.

Hver er uppáhaldsbókin af þeim sem þú hefur lesið gegnum tíðina?
Þær eru svo margar að ég get ekki gert upp á milli. Ég hef alltaf haldið mikið upp á Íslandsklukkuna og Sölku Völku og reyndar fleiri bækur Laxness, Vesturfararnir eftir Vilhelm Moberg, Kristín Lafransdóttir eftir Sigrid Undset, Grát ástkæra fosturmold eftir Alan Paton og Jónsvökudraumur eftir Olaf Gullvåg eru meðal uppáhaldsbóka. Svo nefni ég líka Laxdælu og Egils sögu svo maður fari  í Íslendingasögurnar. 

Hver er þinn uppáhaldsrithöfundur og hvers vegna?
Þeir eru margir og mismunandi. Góður rithöfundur nær til þín á einhvern hátt, segir áhugaverða sögu og/eða flytur þér einhvern boðskap sem geymist hjá þér. Svo eru líka góðir höfundar sem kunna að vekja spennu og  leysa flóknar gátur. Ég hef dálæti á mörgum slíkum höfundum. Gömlu skandinavisku höfundarnir, Hamsun og Selma Lagerlöf, auk þeirra sem áður hafa verið nefndir, John Steinbeck og William Faulkner, Graham Greene, J.R.R. Tolkien, Dorothy Le Sayers, Jane Austin, Astrid Lindgren, John Galsworthy og margir fleiri. Af íslensku höfundum eru það margir sem vert væri að nefna: Laxness og Gunnar Gunnarsson, Einar Benediksson, Ólafur Jóhann Sigurðsson, Böðvar Guðmundsson, Fríða Á. Sigurðardóttir, Steinn Steinarr, Vilborg Davíðsdóttir, Katrín Marja Baldursdóttir, Einar Kárason, Auður Jónsdóttir og Arnaldur Indriðason svo nokkrir séu nefndir. Hannes Pétursson er í uppáhaldi hjá mér bæði sem ljóðskáld og sagnamaður. Guðrún frá Lundi var frábær sögukona og bók hennar, Dalalíf, er merkileg heimild um líf fólks í íslenskri sveit fyrir og eftir aldamótin 1900. Hún fékk ekki góðar viðtökur hjá bókmenntapáfum síns tíma en þeim mun betri viðtökur hjá þjóðinni.

Hvaða bækur eru á náttborðinu hjá þér þessa dagana?
Ég er nýbúin að lesa Rassfar í steini eftir Jón Björnsson og Við grassins rót eftir Hólmfríði Gunnarsdóttur. Þá er ég með Hornauga Ásdísar Höllu Bragadóttur og Undir hrauni eftir Finnboga Hermannsson. Á náttborðinu er  búin að vera lengi Spámennirnir í Botnleysufirði eftir Kim Leine. Einnig eru þar Sænsk gúmmistígvél eftir eftir Henning Mankell, Þorpið eftir Ragnar Jónsson, Leitin að klaustrunum eftir Steinunni Kristjánsdóttur og Uendelige verden eftir Ken Follett.

Áttu þér uppáhaldsbókabúð?
Eymundsson í Kringlunni (stærri).

Hvað áttu margar bækur í bókahillunum heima hjá þér?
Ég hef ekki hugmynd um það en þær skipta einhverjum hundruðum, jafnvel þúsundum. Við hjónin erum mikið bókafólk og líður vel innan um bækur, við höfum bækur með okkur í ferðalög  og lesum bæði alls konar bækur.

Hvað kaupirðu eða eignast að jafnaði margar nýjar bækur yfir árið?
Með tilkomu kiljanna kaupi ég fleiri bækur en áður, misjafnt milli ára, kannski  fimm til tíu bækur.

Eru ákveðnir höfundar/bækur sem þú færð „alltaf“ í jólagjöf?
Nei, en ég fæ alltaf bækur í jólagjöf og gleðst yfir því.

Hefur einhver bók sérstakt gildi fyrir þig?
Ég get ekki sagt það. Reyndar þykir mér mjög vænt um bókina Hroki og hleypidómar eftir Jane Austin vegna þess að höfundurinn olli svo miklum straumhvörfum með þeirri bók og öðrum bókum sínum á öld þegar konur höfðu nánast enga rödd í bókmenntum.

Hefur þú heimsótt staði sem tengjast bókum eða rithöfundum þegar þú ferðast um landið eða erlendis?
Já, ég hef gert það en ekki sem neina pílagrímaferð, heldur hefur það þá verið inni í ferðaáætlun.

Ef þú ættir að gefa einhverjum sem þér þykir vænt um bók, hvaða bók yrði þá fyrir valinu?
Það færi nú eftir einstaklingnum sem ætti í hlut. Myndi reyna að finna gjöf við hæfi. Ég myndi gefa fullorðnum einstaklingi Góða dátann Sveijk eftir Jaroslav Hasek, barni myndi ég gefa Bróðir minn Ljónshjarta eftir Astrid Lindgren og unglingur fengi Hobbit eftir J.R.R. Tolkien.

 

Athugasemdir eru á ábyrgð þeirra sem þær skrá.

Feykir áskilur sér þó rétt til að eyða ummælum sem metin verða sem ærumeiðandi eða ósæmileg.

Smelltu hér til að tilkynna óviðeigandi athugasemdir.

Fleiri fréttir