3 milljónir á mánuði og aka um á lúxusjeppum

Vorið 2009 afhenti ég forsætisráðherra undirskriftir 21 þúsund Íslendinga sem vildu taka til í lífeyrissjóðunum, forsætisráðherra lofaði fundi en aldrei heyrðist í henni og ekkert gerðist og Alþingi hefur ekki hafið rannsókn á lífeyrissjóðunum, þó svo að það hafi verið samþykkt 63 – 0, að gera það. Ég hef birt auglýsingar í blöðum til að vekja athygli á aðbúnaði aldraðra en mér finnst  það réttlátt að lífeyrissjóðirnir láti fé okkar sem greiða í þá í ný og betri hjúkrunarheimili.

Ég hef gagnrýnt stjórnendur sjóðanna um margra ára skeið, en sjálfur gekk ég í lífeyrissjóð árið 1964. Það er  m.a. ótrúlegt að stjórnendur hafi sumir hverjir þrjár milljónir í laun á mánuði og aki um á lúxus-jeppum.

Gildi lífeyrissjóður

Í auglýsingunum hef  ég spurt hvort hugmynd mínar  um að lífeyrissjóðirnir fjárfestu í búsetuúrræðum fyrir aldraða hefðu hugsanlega verið betri  fjárfesting, en að gambla á markaðnum. Svörin hafa verið þau að samkvæmt lögum mættu lífeyrissjóðirnir ekki fjárfesta á þennan hátt heldur ættu eingöngu að hámarka arðsemi og taka þ.a.l. meiri áhættu, það væri arðsamasta fjárfestingin. Í annarri auglýsingu bendi ég á  að tekjurnar í Gildi, annars af tveimur stærstu lífeyrissjóðum landsins, voru um 21 milljarður en útgreiddur lífeyrir var hins vegar aðeins 7, 8 milljarður. Tveir þriðju af tekjunum urðu því eftir í sjóðnum. Hrein eign Gildis var þá um 241 milljarður. Sú upphæð ein og án vaxta, myndi duga til útgreiðslu lífeyris í 30 ár og 11 mánuði.

Lífeyrissjóður verslunarmanna

Greidd iðgjöld í Lífeyrissjóð verzlunarmanna, annars af tveimur stærstu lífeyrissjóðum landsins um árið voru tæpir 16 milljarðar.  Alls voru tekjurnar um 34 milljarðar en útgreiddur lífeyrir var aðeins rúmir 6, 8 milljarðar króna.  Aðeins um fimmtungur var greiddur út. Lífeyrisþegar eiga að fá að njóta þessara tekna og  lífeyristekjur verða að hækka. Ég hef kynnt mér stefnuskrá  Hægri grænna, flokk fólksins og get ég ekki séð annað en að þarna sé kominn stjórnmálaflokkur sem ætlar sér að taka á lífeyrissjóðunum og gera eitthvað fyrir gamla fólkið. Hægri grænir vilja að:

a)         Kjaraskerðing aldraða sem tók gildi 1. júlí 2009, verði afturkölluð,

b)         lífeyrir aldraðra verði hækkaður um 20% ,

c)         afnema skerðingu tryggingarbóta vegna greiðslna úr lífeyrissjóði,

d)        skattleysismörk hækkuð og  ekkjuskattinn burt,

e)         stoppa allar hugmyndir um að selja Landsvirkjun til lífeyrissjóðanna,

f)         lífeyrissjóðir fjárfesti og fjölgi til muna  búsetuúrræðum fyrir eldri borgara,

g)         erfanleg lífeyrisréttindi eins og í Frjálsa lífeyrissjóðum,

h)         sjóðsfélagar í lífeyrissjóðum verða að fá atkvæðisrétt um stjórn á sínum eigin sjóðum,

i)          og lífeyrisgreiðslur í almenna lífeyrissjóðakerfinu séu eign lífeyrisgreiðandans og ætti maki hans og börn að fá allan lífeyri greiddan við fráfall.

Staðreyndir er að verkafólk og  ellilífeyrisþegar fá ekki nóg út úr lífeyrissjóðunum sem eiga þó nóg af peningum. Íslenskur verkalýður verður að setja hnefann í borðið!  Hvaða þýðingu hefur það að safna í digra sjóði meðan eldri borgarar þessa lands svelta?  Setum X við G og kjósum Hægri græna í vor, þeir eru með lausnirnar.

Helgi Vilhjálmsson,

frmkvst. Góa - Linda