Sjávarleður í greiðsluþrot

Frá sútunarverksmiðju Sjávarleðurs á Sauðárkróki. Mynd/Sjávarleður.
Frá sútunarverksmiðju Sjávarleðurs á Sauðárkróki. Mynd/Sjávarleður.

Sjávarleður, eða Atlantic Leather, á Sauðárkróki fór í greiðsluþrot í síðustu viku. Að sögn Gunnsteins Björnssonar framkvæmdastjóra er verið að vinna í að endurreisa starfsemi fyrirtækisins. Aðalkröfuhafarnir hafa veitt leyfi til þess að halda úti lágmarksstarfsemi á meðan vinna við endurreisnina fer fram. 

„Í grunninn erum við með fjórar einingar, eða fjórar stoðir; við erum með roð og loðgærur sem gengur mjög vel. Síðan erum við með mokka og hrávöru. Hrávaran er upp og niður í verðum og það mun aldrei rugga bátnum mjög mikið en mokkinn, þar hefur orðið stórt áfall,“ útskýrir Gunnsteinn.

Hann segir ýmsir þætti hafa spilað inn í hvers vegna fór það að síga hjá ógæfuhliðina hjá fyrirtækinu sem endaði með greiðsluþroti. Afdrifaríkast var þegar Rússar settu innflutningsbann á vörur frá íslenskum fyrirtækjum, deilur á milli Rússlands og Tyrklands hafa einnig haft áhrif en mikið flæði af ódýrum mokkaskinnum frá Tyrklandi fór inn á Evrópumarkað. Þá bætti heldur ekki úr skák að veturinn var með hlýrra móti og að íslenska krónan hefur sífellt verið að styrkjast. 

„Við vorum að velta um 300 milljónum í mokkaskinnum en það sem af er þessu rekstrarári, sem er frá 1. september, þá erum við ekki komin upp í 20 milljónir,“ segir Gunnsteinn um það ástand sem skapaðist og reyndist það of mikill skellur fyrir fyrirtækið. „Þetta er stóra ástæðan. Við eigum til mikinn af lager af mokkaskinni, sem lækkar sífellt í verði, þá afskrifast birgðirnar og skuldir hlaðast upp. Á ákveðnum tímapunkti er þá ekki hægt að fara nema eina leið.“

Ýmsir áhugasamir aðilar hérlendis og utan

Greiðsluþrotið átti sér stað síðastliðinn fimmtudag og var þá 20 starfsmönnum fyrirtækisins sagt upp og húsakynnum Sjávarleðurs lokað. „Í bili höfum við fengið leyfi fyrir að ráða tæplega helming starfsmannanna aftur. Nú er sumarleyfistíminn og margir voru hvort sem er að fara í frí en aðalatriðið er að þegar ágúst kemur að þá getum við verið komin aftur af stað,“ segir hann. Hann tekur fram að þar sem Gestastofa Sútarans er sér eining, því sé hún opin og starfandi en vissulega er starfsemi hennar háð því að Sjávarleður haldi áfram rekstri.

„Við erum að reyna að vinna í því að halda áfram með það sem virkar, þ.e. roð og gærur, og ég er þokkalega bjartsýnn á að það takist. Aðalkröfuhafarnir eru búnir að samþykkja að halda áfram lágamarksvinnslu á meðan unnið er úr þessu, sem er gífurlega mikilvægt, til þess að unnt sé að standa við afhendingar til kúnna og annað slíkt. Það eru aðilar sem eru tilbúnir að koma að þeirri endurreisn, bæði hér heima og erlendis líka,“ segir Gunnsteinn. Ekki er hægt að gefa nánari upplýsingar um þá aðila að svo stöddu og jafnframt segir hann enn óljóst hvort fyrri eigendur komi þar að en stærsti hluti Sjávarleðurs er í eigu sömu aðila og reka Marúlf ehf. á Dalvík. Þá þurfa sömuleiðis samningar að nást við þá sem eiga veðkröfur hjá fyrirtækinu. 

Einstæð og eftirsótt þekking skapast hjá Sjávarleðri

Mikil þekking hefur orðið til hjá Sjávarleðri, sér í lagi við sútun á fiskroði, og hefur fyrirtækið verið leiðandi á þeim markaði, ásamt öðru fyrirtæki sem er í Brasilíu. Því segist Gunnsteinn bjartsýnn á framhaldið vegna þess viðhorfs sem er gagnvart roðinu og að margir sjá þau tækifæri sem fólgin eru í vörunni. „Það er mjög jákvætt. Við höfum einstæða þekkingu á því og margir sækjast eftir henni. Við höfum horft til þess að það gæti vel verið að við flytjum hana út að einhverju leyti en við myndum vilja vera hér með miðstöðina, nálægt hráefninu og það þarf að bæta við þekkinguna á hverju einasta ári.“

Skemmst er að minnast að Sjávarleður var útnefnt Sútunarverksmiðja ársins 2016 í Evrópu í aprílmánuði, við verðlaunaafhendingu í Hong Kong. 

Fleiri fréttir