„Sóknarfærin eru víða en hver er vilji ríkisvaldsins?“

Karl Björnsson, framkvæmdastjóri Sambands íslenskra sveitarfélaga. Ljósm./samband.is
Karl Björnsson, framkvæmdastjóri Sambands íslenskra sveitarfélaga. Ljósm./samband.is

„Við sveitarfélögum blasir að rekstrarafkoman versnar, framlegð frá rekstri þeirra minnkar og fjárfestingargetan sömuleiðis. Ástandið kallar á auknar tekjur og enn frekari hagræðingu í rekstri að óbreyttu,“ sagði Karl Björnsson, framkvæmdastjóri Sambands íslenskra sveitarfélaga, í erindi sínu á Fjármálaráðstefna sveitarfélaga í Hótel Nordica fyrir helgi.  

Karl sagði skattstofna sveitarfélaganna reynast stöðuga og skatttekjur traustar en verkefnum þeirra fjölgi stöðugt og launakostnaðurinn eykst en tekjurnar ekki. Því fer sem fer.

„Ísland sker sig úr í OECD á þann veg að þrír fjórðu hlutar tekna sveitarfélaga hér eru skatttekjur, hærra hlutfall en þekkist í nokkru öðru OECD-ríki. Tilfærsla skatta frá ríkinu til sveitarfélaga á Íslandi er minni en annars staðar í OECD eða 10,8% árið 2012. Hvað er þá til ráða?“ spyr hann.

Karl nefndi nokkra kosti í stöðunni til að auka tekjur eða spara:

  1. Sveitarfélög fái mun meira til baka af virðisaukaskatti en það sem þau fá nú frá ríkinu af alls 8-10 milljörðum króna á ári. Nú nær endurgreiðsla aðeins til sorphreinsunar, ræstingar, snjómoksturs, bíla- og tækjakaupa vegna brunavarna og björgunarstarfa og til sérfræðikostnaðar vegna langskólagenginna.
  2. Öll mannvirki verði háð fasteignamati – núverandi undanþágur afnumdar.
  3. Afnumdar verði allar undanþágur frá álagningu fasteignaskatts.
  4. Sveitarfélög fái hlutdeild í tekjum af raforkuframleiðslu, fyrst og fremst fasteignaskatt af tilheyrandi mannvirkjum.
  5. Skipting tekna milli sveitarfélaga á áhrifasvæði virkjana verði rædd frekar í ljósi til dæmis reynslu Norðmanna.
  6. Sveitarfélög fái í sinn hlut tekjur af umferð í samræmi við útgjöld þeirra til samgöngukerfisins. Þau bera nú ábyrgð á um 15% vegakerfisins en um 25% heildarútgjalda þess! Heildarútgjöldin myndu lækka úr 7 milljörðum í 4,8 milljarða króna ef þau yrðu sama hlutfall og ábyrgðin á vegakerfinu (15% í báðum tilvikum).
  7. Sveitarfélögin fái endurgreitt að hluta tryggingargjald til ríkissjóðs, um 2,3 milljarða króna á ári.
  8. Sveitarfélögin fái hlutdeild tekjum ríkisins af ferðaþjónustu til að standa undir uppbyggingu á ferðamannastöðum, án þess að krefjast framlags úr ríkissjóði á móti.
  9. Sveitarfélögin fái þriðjungshlutdeild í arðgreiðslum til hluthafa í fyrirtækjum, sem svarar til 1,3 milljarða króna 2013 og tveggja milljarða króna 2014.
  10. Sveitarfélögin fái hlutdeild í tekjum af fiskeldi.
  11. Sveitarfélögin fái hlutdeild í veiðigjöldum; 20% hefðu skilað 5,5 milljörðum  undanfarin þrjú fiskveiðiár.
  12. Sveitarfélögin fái hluta stöðugleikaskatts ríkisins á slitastjórnir bankanna til að lækka lífeyrisskuldbindingar sínar, sem nema nú um 100 milljörðum króna vegna A-deilda LSR og LSS, B-deildar LSR og lífeyrissjóða sveitarfélaganna.
  13. Útsvar verði hækkað til að standa undir þjónustu sveitarfélaga við fatlaða. Rekstrarhallinn vegna þessa þáttar nam 1,1 milljarði króna 2015 og gert er ráð fyrir að hann verði enn meiri 2015.

Þá benti Karl enn fremur á að sveitarfélögin myndu missa um 1,7 milljarða króna af árlegum útsvarstekjum sínum ef festa eigi í sessi skattfrjálsan séreignarsparnað sem húsnæðissparnaðarform, sparnað sem jafngilti stuðningi sveitarfélaga upp á sömu upphæð við húsnæðiskaupendur.

Hann varpaði í lok erindis síns fram áleitinni spurningu: „Sóknarfærin eru víða en hver er vilji ríkisvaldsins?“

Glærukynningu Karls Björnssonar er að finna á síðu Sambands íslenskra sveitarfélaga.

Fleiri fréttir