Nú um helgina fer fram miðstjórnarfundur Framsóknarflokksins, en fundurinn er haldinn á Sauðárkróki í þetta sinn
Í ræðu sinni á fundinum gagnrýndi Sigmundur Davíð Gunnlaugsson formaður flokksins ríkisstjórnina harðlega og sagði að henni hefði ekki tekist að nýta þá einstöku möguleika sem Íslendingar höfðu til að vinna á skuldavandanum og eyða kreppunni við upphaf kjörtímabilsins.
Þess í stað hafi verið potað í einkenni vandans af hálfum hug í nærri fjögur ár, í stað þess að taka fast og örugglega á vandanum sjálfum. Fólk hafi verið hvatt til að nota séreignarsparnað sinn til að fleyta sér áfram um sinn, lán fryst en ekki leiðrétt, í stað þess að skapa ný störf hafi fólk verið fært af atvinnuleysisskrá eða hafi flutt til útlanda í leit að vinnu, fjárfesting sé í sögulegu lágmarki enda hafi allt það fjármagn sem undirstöðuatvinnugreinar hefðu getað nýtt í atvinnuuppbyggingu farið í greiðslu nýrra gjalda. Skattar á stóriðju hafi meira að segja innheimtir fyrirfram nokkur ár fram í tímann.
Ræða formannsins fór vel í fundarmenn sem risu úr sætumog klöppuðu henni lof í lófa.
Í stað þess að taka á snjóhengjunni hafi vandanum verið frestað, gjaldeyrishöftin hert og vextir hækkaðir. Sigmundur sagði að í fjögur ár hafi heimilum og fyrirtækjum verið haldið í óvissu um skuldastöðu sína og þar með framtíðarhorfur.
Nú hafi svo verið staðfest að skuldir þjóðarbúsins séu miklu meiri en stjórnvöld hafa viljað viðurkenna, mun hærri en þegar þessi ríkisstjórn tók við. Niðurskurður til grunnstoða samfélagsins á borð við heilbrigðisþjónustu og löggæslu sé orðinn hættulega mikill og eldri borgarar og öryrkjar hafi mátt þola mikla kjaraskerðingu.
Allt þetta, sagði Sigmundur, gerist í landi sem sem ætti að geta skapað mest verðmæti á hvern íbúa af öllum löndum heims. Staðan við upphaf næsta kjörtímabils verði því á margan hátt verri en við upphaf þessa kjörtímabils.
Sigmundur Davíð sagði að þótt Tillögur framsóknarmanna til úrbóta á undanförnum árum hafi ekki hlotið brautargengi hjá ríkisstjórninni hafi þær engu að síður smátt og smátt sannað gildi sitt eftir því sem tíminn líður og menn fái betri mynd af raunveruleikanum.
Ástæðan sé sú að framsóknarmenn byggi tillögur sínar á staðreyndum og rökum en reyni ekki að troða raunveruleikanum inn í hugmyndafræði til hægri eða vinstri. Þess vegna vinni reynslan og tíminn með tillögum framsóknarmanna.
Sigmundur lagði í ræðunni mikla áherslu á grunngildi Framsóknarflokksins, félagshyggju, frjálslyndi, jafnrétti, atvinnu, rökhyggju og skynsemisstefnu við úrlausn hvers vanda og minnti á að Íslendingar mættu ekki gleyma að þótt efnahagsástandið sé erfitt um þessar mundir þá sér Ísland ríkt af auðlindum og tækifærum, ríkt af þekkingu og mannuði og ríkt af fólki sem er tilbúið að gefa vinnu sína og tíma til að vinna saman að því að bæta samfélagið.
Sameiginlegt verkefni Íslendinga á næstu árum sé að nýta auðlindirnar, tækifærin, þekkinguna og mannauðinn til að skapa það samfélag velferðar, jöfnuðar, atvinnu og réttlætis sem Íslendingar vilja búa við. Samfélag þar sem enginn á að þurfa að líða skort.
Umfram allt sagðist Sigmundur Davíð hlakka til að fá tækifæri til að fylgjast með áhrifum þess þegar skynsemisstefna framsóknarmanna færi að setja mark sitt á þróun samfélagsins: Þegar landsmenn fengju aftur von um farsæla framtíð, þegar skuldsett heimili sæju ljósið við enda ganganna, þegar atvinnuleysið færi að minnka í raun og veru, þegar farið yrði að byggja upp heilbrigðisþjónustu um allt land í stað þess að draga úr henni, þegar lögreglan fengi möguleika á að útrýma skipulagðri glæpastarfsemi, þegar byrjað yrði að leggja vegina, byggja brýrnar, bora göngin, reisa virkjanirnar, gera við skipin, rækta upp gömlu túnin, stofna nýju sprotafyrirtækin, bæta hafnirnar og bora eftir olíunni.
„Framfarasaga Íslands á tuttugustuogfyrstu öldinni getur orðið einstök í veröldinni“, sagði Sigmundur Davíð, „rétt eins og hún var á þeirri tuttugustu, ef skynsemin ræður för og við nýtum tækifærin sem bíða okkar.“
/Fréttatilkynning