Rekinn í fjörunni
Á árum áður þótti gott að hafa ítök í reka sem barst á land og gátu skapast skærur milli manna vegna þeirra. Voru þá mestu verðmætin talin í rekavið og hvalreki þótti hin besta guðsgjöf. Á fjörur Sauðárkróks rekur ýmislegt sem ekki er talið nytsamlegt í dag eins og við höfum áður greint frá, s.s. eins og seli og lindýr.
Þeir voru fimm selirnir sem lágu í fjörunni fyrir skömmu, en talið var að þeir hefðu hrakist af skeri í óveðri sem geisaði um það leyti.
Fyrir stuttu fundust fimm dauðir selir í fjörunni, kópar sem höfðu ekki náð nægum þroska til að bjarga sér í sjónum og líklega drukknað í óveðri sem skall á fyrr í vetur. Lágu þeir í beinni röð á um 800 metra löngum kafla.
Þetta torkennilega lindýr var greint á Fésbókarsíðu Feykis.is, af Bjarna Jónssyni fiskifræðingi og forseta sveitarstjórnar Skagafjarðar, sem bertálkni, tegund lindýra (Opisthobranchia; undirættbálkur: Nudibranchia), þ.e. snigill sem hefur tapað skelinni.
Svo fannst eitthvert lindýr sem er svo sjaldséð á Íslandi að það hefur ekki enn hlotið íslenskt nafn.
Hér sést hvernig rekin getur verið misjafn. Dauð geit og rétt hjá þessi fíni rekaviður.
Í fjörunni lá í upphafi viku hræ af geit sem einhversstaðar hefur misst fótanna og fallið í sjóinn en ekki finnast heimildir um það að ósætti hafi komið upp milli manna hér áður fyrr af slíkum reka. En af ummerkjum að dæma er krummi ánægður með veisluna sem forsjónin færði honum.
Þessi myndarlegi gervilimur rak á fjörur Sauðárkróks í haust. Ekki fer sögum af því hvar hann er niðurkominn nú en þrátt fyrir ítrekaða leit hefur blaðamaður Feykis ekki rekist á hann. Mynd: Sigrún Fossberg
Í haust var svo kona ein á labbi í fjörunni og sér plastpoka og eitthvað ofan í honum sem hún hélt að væri barnshendi. Hryllti henni við sýninni og opnaði pokann betur þá sér hún hvers kyns var. Þarna blasti við henni ógnar stór drjóli ættaður úr einhverri hjálpartækjabúðinni. Sagðist hún hafa hrokkið við og farið heim að vísu ekki með rekann.
Samkvæmt heimildum Feykis er talið að um aðkomudrjóla sé að ræða.