Síðasti dansinn var stiginn við Skansinn

Blátindur þegar hann var afhentur Menningarmálanefnd á sjórnannadaginn 2001. MYND: HEIMASLÓÐ.IS
Blátindur þegar hann var afhentur Menningarmálanefnd á sjórnannadaginn 2001. MYND: HEIMASLÓÐ.IS

Króksarar komnir af alléttasta skeiði sem fylgst hafa með fréttum í dag hafa mögulega blakað eyrum þegar þeir heyrðu talað um að Blátindur VE21 hafi sokkið í höfninni í Vestmannaeyjum í morgun. Blátindur var áður SK88 og því fastagestur í Sauðárkrókshöfn, en hann og Týr SK33 voru lengi stærstu vélbátarnir sem gerðir voru út frá Króknum.

Bæði Blátindur og Týr sem lengi lágu í nágrenni við hvorn annan við Syðraplanið á Króknum, stundum líka kallað Kristinsplan, voru báðir orðnir safngripir á efri árum. Týr tekur sig nú vel út á Síldarminjasafninu á Siglufirði, gjöf frá Svf. Skagafirði til safnsins, en Blátindur var gerður upp um aldamótin og lá nú síðast við Skansinn í Eyjum. 

Blátindur var byggður í Vestmannaeyjum árið 1947, 18,4 metrar að lengd og ríflega fimm metra breiður, og gerður út frá Eyjum fyrstu árin. Síðan frá Keflavík, þá Reykavík og Grindavík. Samkvæmt heimildum Feykis er Blátindur skráður SK88 árið 1970 en er þá í eigu Lúðvíks Gizurarsonar en Fiskiðja Sauðárkróks er skráður eigandi árið 1972. Tindar sf. gera Blátind út frá Sauðárkróki frá árinu 1982 og hann er síðan seldur kvótalaus til Ólafsfjarðar 1990. Meðal þeirra sem stigu ölduna með Blátindi má nefna Stebba Páls, Mannsa, Agga Sveins, Hörð Fríðu og Kalla Hólm en sennilega hafa nú allnokkrir sjóarar komið við í Blátindi í gegn um tíðina. 

Í skýrslu Helga Mána Sigurðssonar frá árinu 2019, Stakir bátar, kemur fram að Blátindur hafi verið byggður af Dráttarbraut Vestmannaeyja hf. en meistari var Gunnar Marel Jónsson. Smíði Blátinds var hluti af raðsmíði fiskiskipa fyrir tilstilli ríkisstjórnarinnar til endurnýjunar á fiskiskipaflota þjóðarinnar í stríðslok og var hann meðal stærstu og glæstustu fiskiskipa Vestmanneyinga þegar honum var hleypt af stokkunum 1947. Sem fyrr segir var Blátindur gerður út frá ýmsum verstöðvum vestan og norðan lands og var meira að segja búinn fallbyssu og notaður sem varðskip í Faxaflóa sumrin 1950 og 1951.

Í frásögn Árna Johnsen í fyrrnefndri skýrslu segir að Tryggvi 
Sigurðsson, vélstjóri og bátamódelsmiður, langafabarn Gunnars Marels, hafi séð Blátind í reiðileysi á Ólafsfirði sumarið 1992 og trúði vart sínum eigin augum, að báturinn væri enn til og héti Blátindur. Eyjamenn beittu sér fyrir því að eignast bátinn og dró Landhelgisgæslan hann til Vestmannaeyja árið 1993. Nánar má lesa um verndunarsögu Blátinds á bls. 25-27 í skýrslunni Stakir bátar.

Blátindur var færður á endanlegan stað, að Skansinum, vorið 2018 en í óveðrinu sem gengur nú yfir landið greip Blátind gömul útþrá, hann sleit sig frá bryggju og flaut um höfnina nokkra stund áður en hann sökk. 

 

Sjá frétt á mbl.is >

Sjá umfjöllun Þórhalls Ásmundssonar úr Degi 1986, Dagur við skelveiðar á Skagafirði >

Athugasemdir eru á ábyrgð þeirra sem þær skrá.

Feykir áskilur sér þó rétt til að eyða ummælum sem metin verða sem ærumeiðandi eða ósæmileg.

Smelltu hér til að tilkynna óviðeigandi athugasemdir.

Fleiri fréttir