Hefði ég tekið selfí undir súð? - Áskorandi Sigríður Huld Jónsdóttir

Ekki veit ég hvernig henni Evu Hjörtínu Ólafsdóttur datt í hug að gefa mér færi á því að taka við pennanum af sér í síðasta áskorendapistlinum hér í Feyki. Veit hún ekki að ég geymi enn allar dagbækurnar mínar - og myndir?

Ég ólst upp að mestu leyti á Króknum, var í gamla barnaskólanum og síðan Gagganum. Vann m.a. á Bláfelli, Kjörbúðinni á Skagfirðingabrautinni, Ábæ, Bakaríinu hjá Óttari og Gunnu, á Hótel Mælifelli (Barnum), á Skildi og í Skaffó. Er fædd eðalárið 1969 sem þýðir að það verða einhver partýin þetta árið þar sem ég og margir af mínum vinum fögnum því að ná þeim merka aldri, að verða fimmtug.

Þegar ég fór að velta fyrir mér þessum skrifum datt mér ýmislegt í hug. Hvað á bráðum fimmtugur brottfluttur Króksari að fjalla um? Einhvern veginn var það alltaf vináttan sem bankaði upp á í huga mér. Hversu heppin ég hef verið með samferðafólk mitt og þær minningar sem ég á. Skiptir þá engu hvar þær minningar hafa orðið til og með hverjum. Líklega er ætlast til þess að sem brottfluttur Króksari þá eigi ég að rifja upp eitthvað frá Króknum. Ég fór þá að velta fyrir mér að það væri nú gaman ef maður gæti flett upp aftur í tímann á samfélagsmiðlum, til t.d. fermingarársins 1983, skólaferðalagsins til Eyja 1985 eða Stuðmannaballa í Miðgarði sumrin áttatíu og eitthvað. Hvernig hefði boðið í ferminguna hljóðað á Facebook 1983, hvaða mynd hefði ég notað?

Líklega selfí af mér undir súð í Villa Nova, en ég bjó á efstu hæð þessa góða húss á þeim tíma. Síðan hefði komið mynd á Insta af mér með fermingargjafirnar og plakatið af Adam Ant í bakgrunni. Ég hefði alveg misst mig á samfélagsmiðlunum laugardagkvöldið í júlímánuði 1985 þegar Live Aid tónleikarnir voru í sjónvarpinu (í línulegri dagskrá).  Svo hefði komið fýlukall þegar tilkynnt var að nú yrði að hætta að horfa á goðin í sjónvarpinu því ég þurfti að ná sætaferðinni frá Bláfelli í Miðgarð því það var Stuðmannaball sama kvöld. En því var auðvitað reddað með því að setja á rec á vídeótækinu og taka upp tónleikana á VHS spólu svo ég gat bara horft daginn eftir.

Klárlega hefði ég búið til event 1. mars 1989, með mynd af Kaiser eða Lowenbrau bjórkönnu og hvatt vini til að mæta og leyfa mér að afgreiða þá á Hótel Mælifelli með fyrsta bjórinn sem þeir keyptu að loknu 76 ára bjórbanni á Íslandi. Svo væri hægt að finna eitthvað á snappinu frá Atlavík ‘85, Bongóhátið í Húnaveri og FÁST-balli í Bifröst. Eins gott að maður vistaði þau skjáskot. Já, það væri gaman að geta flett upp ýmsum viðburðum sem tengjast unglingsárunum, árunum sem við flest kynntumst okkar bestu vinum sem við eigum enn þrátt fyrir að við séum ekki alltaf að hittast. Hvað sem segja má um samfélagsmiðla dagsins í dag þá eru þeir leið okkar til að efla og varðveita vináttu og minningar.

Ég er ekki viss um að ungt fólk í dag hugsi þessa miðla eins og ég gerði með myndirnar og dagbókina forðum, að eiga minningar um eitthvað skemmtilegt. En vonandi, því það kemur að því að einhver skrifar pistil sem þennan og sá hinn sami getur þá flett upp á alls konar á samfélagsmiðlum til að fjalla um. En kannski var bara gott að geta bara flett þessu upp í huganum með móðu áranna sem liðin eru, en minningin um vináttuna er efst á blaði. Ást og friður.

Ég skora á bekkjarfélaga minn Karl Jónsson að taka við pennanum.

Áður birst í 14. tbl. Feyki 2019

Athugasemdir eru á ábyrgð þeirra sem þær skrá.

Feykir áskilur sér þó rétt til að eyða ummælum sem metin verða sem ærumeiðandi eða ósæmileg.

Smelltu hér til að tilkynna óviðeigandi athugasemdir.

Fleiri fréttir