Ekki fleiri fyllerí takk
Göran Person kallaði það kraftaverk að ríkisstjórninni skyldi takast að ná halla ríkissjóðs úr 230 milljörðum króna í 3,6 milljarða á fjórum árum og verja jafnframt velferðarkerfið. Okkur tókst það sem engri annarri þjóð hefur tekist í kreppu – að verja kjör þeirra lægst launuðu og auka jöfnuð í samfélaginu.
En spólum nú aðeins til baka og lítum yfir farinn veg.Við vorum ekki gott samfélag árið 2007. Í vímu góðærisáranna jókst mismunun og yfirgangur í samfélagi okkar. Munur hæstu og lægstu launa var himinskautamunur, árslaun verkamannsins voru mánaðarlaun fjármálajöfursins. Menn keyptu þyrlur, földu auðæfi sín í skattaskjólum og átu gull í veislum. Kárahnúkavirkjun var reist, stærsta framkvæmd Íslandssögunnar. Nú er Lagarfljótið dautt og lifnar ekki við aftur - ólíkt íslensku hagkerfi, sem hefði getað farið sömu leið.
Í átján ár léku lausum hala þau öfl í samfélagi okkar sem nú berjast fyrir því að fá 2007 ástandið aftur: Gamla bóluhagkerfið – rússibanareiðina sem veitir svo tryllingslega vellíðan og spennu, sérstaklega á niðurleiðinni.
Eftir 2008 hefur það verið hlutskipti okkar jafnaðarmanna taka til eftir frjálshyggjufylleríið. Það var mikið verk en nú er því að mestu lokið. Spurningin er bara hvort íslenska þjóðin ætlar þá strax að bjóða í nýtt stjórnlaust partý? Ef marka má síðustu skoðanakannanir gæti það orðið.
Það' má ekki gerast að þeir stjórnmálaflokkar sem stjórnuðu Hruna-dansinum í tæpa tvo áratugi og innleiddu grægðivæðinguna í samfélag okkar nái hér undirtökum á ný. Þjóðin þarf ekki nýtt fyllerí. Við þurfum að byggja hér upp samfélag eins og við myndum byggja upp heimili. Við þurfum sem samfélagsþegnar öryggi og skjól. Við þráum samfélagslegan "heimilisfrið" - uppbygigngu og endurresinm á heilbrigðum forsendum.
Að því hefur Samfylkingin unnið allt þetta kjörtímabil - að því mun hún áfram vinna.
Ólína Þorvarðardóttir