„Maður verður bara að takast á við þetta eins og aðrir“
Jónína Stefánsdóttir er bóndi á Stóru-Gröf ytri I í fyrrum Staðarhreppi og hefur rekið þar sauðfjárbú frá haustinu 1982, ásamt eiginmanni sínum, Jóni Gunnlaugssyni. Þau sjá nú á eftir tæplega fjögurhundruð fjár og nærri 35 ára ræktunarstarfi, eftir að upp kom riðuveiki á bænum. Feykir heimsótti Jónínu skömmu eftir að búið var að skera niður allt fé á bænum og spjallaði við hana um búskapinn, áhugamálin og áfallið sem fylgir því að fá riðuveiki í fjárstofninn.
Þegar fé var flest í Stóru-Gröf voru um 500 fjár á vetrarfóðrum. „Við höfðum aðeins minnkað það, það voru um 360 síðasta vetur,“ segir Jónína. Það var í september sem upp kom riða í kind frá bænum. „Við fundum ekki fyrstu kindina, hún fannst vestur í Bólstaðarhlíðarfjalli,“ segir Jónína. „Sem betur fer kannski, ég hafði aldrei séð riðukind, svo ég viti. En nú er ég búin að sjá þetta og myndi þekkja einkennin, sem ég vona auðvitað að ég eigi aldrei eftir að sjá aftur,“ segir Jónína meðal annars í opnuviðtali í nýjasta tölublaði Feykis, sem kom út í morgun