Sjómenn og bændur :: Áskorandapenninn Birkir Þór Þorbjörnsson, Hvammstanga

Birta frænka mín skoraði á mig að skrifa smá pistil og færi ég henni litlar þakkir fyrir. Hún hringdi í mig fyrir rúmum mánuði síðan þannig að ég hef haft góðan tíma til að hugsa um hvað ég ætti að skrifa. En samt skila ég þessum pistli tveim dögum of seint og veit ekki enn um hvað hann á að vera.

Fram undan er sjómannadagurinn, hátíðisdagur sjómanna. Sjómenn eru alvöru kappar sem vinna vinnu sem ég myndi ekki endast lengi í. Að vísu er ég ekkert sérstakur aðdáandi verka þeirra, nema þá helst þeirra sem veiða harðfiskinn. Ég er hrifnari af íslenska lambakjötinu og finnst að bóndadagurinn ætti að verða sérstakur hátíðisdagur íslenskra bónda. Já eða bænda. En þrátt fyrir litla hrifningu á fiski þá óska ég sjómönnum innilega til hamingju með daginn sinn.

Ég hef ekki tekið virkan þátt í hátíðarhöldum á sjómannadaginn undanfarin ár fyrir utan eitt ár fyrir um fimm árum síðan. Þá fórum við nokkrir félagar í skemmtilega ferð á Skagaströnd og fögnuðum með heimamönnum. Reyndar vorum við búnir að drekka talsvert magn af ringulreiðar- og hugrekkisvökva þannig að ekki þótti ráðlegt að hleypa okkur í sjóinn en við fengum hins vegar að keppa í reiptogi við heimamenn. Ég man nú ekki alveg hver vann en ég er nú eiginlega viss um að það vorum við.

Í lokin skora ég á minn uppáhalds frænda, Tomma Dan, sem er meistari í að gera stutta sögu langa, að skrifa næsta pistil.

Áður birst í 22. tbl. Feykis 2020

Athugasemdir eru á ábyrgð þeirra sem þær skrá.

Feykir áskilur sér þó rétt til að eyða ummælum sem metin verða sem ærumeiðandi eða ósæmileg.

Smelltu hér til að tilkynna óviðeigandi athugasemdir.

Fleiri fréttir