Finnst gaman að reyna finna einhverja fjársjóði í fornbókabúðum

Móheiður á slóðum Einars Braga og Þórbergs Þórðarsonar í Suðursveit. AÐSEND MYND
Móheiður á slóðum Einars Braga og Þórbergs Þórðarsonar í Suðursveit. AÐSEND MYND

Nú seilist Bók-haldið stafrænt suður yfir heiðar og mælir sér mót við Móheiði Hlíf Geirlaugsdóttur, þýðanda, bókavörð og skáld. Móa er árgangur 1976, fædd í Aix-en-Provence í Frakklandi en býr nú í Holtunum í Reykjavík. Foreldrar hennar eru Petrína Rós Karlsdóttir og Geirlaugur Magnússon skáld en hann kenndi til fjölda ára við Fjölbrautaskóla Norðurlands vestra svo öllu sé nú til haga haldið og passað upp á tengingar hingað í hið villta [Norðurland] vestur.

Í október kom út önnur ljóðabók Móheiðar hjá Pastel-ritröð. Bókin heitir Gríseyjar – ósýnilegt landslag og hún fæst á heimasíðu þeirra, Pastel.is. Á döfinni segir hún að sé fá útgefnar ljóðaþýðingar sem hún hefur verið að fást við.

Hvaða bækur ertu með á náttborðinu? Ég er yfirleitt með nokkrar í gangi, þær hafa verið mislengi á náttborðinu en gott að geta flakkað á milli ólíkra bóka. Secondhand Time: The last of the Soviets eftir Svetlana Alexievich – stórmerkileg frásögn Rússa um endalok kommúnismans eftir Nóbelsverðlaunahafann Alexievich. Red Comet: The short life and blazing art of Sylvia Plath. Tiltölulega nýleg ævisaga skáldkonunar Sylvíu Plath. Rivage de la Colère eftir Caroline Laurent – frönsk skáldsaga sem gerist í fyrrverandi frönsku nýlendunni Mauritius. Hefnd grasflatarinnar, smásögur eftir R. Brautigan í frábærri þýðingu Þórðar Sævars Jónssonar.

Hver er uppáhaldsbókin af þeim sem þú hefur lesið gegnum tíðina? Mémoires d‘une jeune fille rangée e. Simone de Beauvoir sjálfsævisöguleg bók um æsku og líf Beauvoir sem ungrar stúlku, Landið sem ekki er til eftir Edith Södergran, ljóðabók í þýðingu Njarðar P. Njarðvík, Anna Karenina eftir L.Tolstoy, Kveðjuvalsinn eftir Milan Kundera í þýðingu Friðriks Rafnssonar og Dæs eftir Lóu Hjálmtýsdóttur.

Hvers konar bækur lestu helst? Ég les mest af skáldsögum og ljóðum en les líka mikið af ævisögum, teiknimyndasögum og barnabókum og í raun allt sem vekur áhuga minn.

Hvaða bækur voru í uppáhaldi hjá þér þegar þú varst barn? Ég er uppalin í Frakklandi og lærði að lesa á teiknimyndasögum eins og Mafalda og Lukku Láka. Þar las ég líka Fimm bækurnar eftir Enid Blyton. En eftir að ég fluttist til Íslands las ég mikið af bókum sem voru á háaloftinu hjá ömmu minni eins og t.d. Möttu Möju bækurnar og svo varð ég fljótlega fastagestur á Bókasafni Kópavogs og las alls kyns barna og unglingabækur. Eina bók, Sesselja Agnes eftir Maria Gripe tók ég aftur og aftur á bókasafninu.

Er einhver ein bók sem hefur sérstakt gildi fyrir þig? Mjög margar bækur eru ómissandi og hafa mikið tilfinningalegt gildi. Allar ljóðabækurnar hans pabba míns, Geirlaugs Magnússonar, margar af fyrri bókunum hans teiknaði ég og krassaði í á mínum yngri árum sem gerir þær enn persónulegri – mér þykir mjög vænt um áritanirnar hans. Einhverju sinni fékk ég lánaða Önnu Kareninu hjá pabba, kilja sem lá nú bara þarna á einhverjum af bókastöflunum sem var alltaf mikið af í kringum hann. Pabbi var nú ekkert á því að lána mér hana en hann neitaði mér um fátt. Á endanum féllst hann á það með semingi, einhvern veginn varð þessi marglesna trosnaða kilja hans pabba ein af mínum uppáhaldsbókum sem mér finnst gott að hafa nálægt mér.

Hvaða rithöfundar eða skáld fá hjartað til að slá örar? Ég er alltaf spennt að sjá nýjar bækur frá Guðrúnu Evu Mínervudóttur, Auði Övu, Gyrði Elíassyni og Óskari Árna meðal annars. Ég hef verið að kynnast ungum frönskum kvenrithöfundum frá fyrrum nýlendum þeirra í gegnum franskan bókaklúbb sem ég er í sem er mjög hressandi því það er erfitt að fylgjast með öllu því sem er að gerast í bókmenntalífinu í fæðingarlandi mínu héðan frá skerinu.

Áttu þér uppáhalds bókabúð? Ég átti mína uppáhaldsbókabúð í Aix þegar ég var barn, þetta var frekar lítil búð en þar voru barnabækur í hólf og gólf og var þessi búð ævintýraheimur í mínum huga, mamma fór oft með mig þangað og við fórum sjaldan tómhentar út. Ég hef sérstakt dálæti á fornbókabúðunum í Edinborg þar sem ég bjó ásamt fjölskyldu minni í þrjú ár. Ég mæli sérstaklega með þeim sem eru í Grassmarket sem og í Stockbridge. Ég á margar uppáhaldsbókabúðir í París. Það er frábær heimspekibókabúð beint fyrir utan Sorbonne háskólann t.d. og svo auðvitað Shakespeare og co á Signubökkum. Þó hún sé orðin túristavædd er hún alltaf jafn skemmtileg. Nú svo er ég með mína eigin fornbókabúð í bílskúrnum, Kanínuholan - fornbókaveröld – sem er í stöðugri þróun. Ég er bæði að gera skúrinn upp smátt og smátt og raða bókum og flokka. Opnunartímar eru enn frekar takmarkaðir en það er alltaf hægt að vera í sambandi ef fólk hefur áhuga á að kíkja. Bókakosturinn sem er þar kemur að mestu frá föður mínum en hann átti mikið bókasafn sem mamma mín Petrína Rós Karlsdóttir hefur geymt fyrir mig eftir að pabbi lést.

Hversu margar bækur heldurðu að þú eignist árlega? Ég hef enga tölu á því og það er alltaf mun meira en ég ætla mér og nei ég kemst ekki yfir þær allar – en alltaf gott að eiga nóg að lesa.

Ertu fastagestur á einhverju bókasafni? Ég er reyndar bókavörður á Bókasafni Seltjarnarness þannig ég er þar daglegur fastagestur.

Hvaða bækur lastu fyrir börnin þín? Einar Áskel, Astrid Lindgren, Sálminn um blómið, Lóu-bækurnar, Barbapabba, Dæmisögur Esóps, Roald Dahl og alls kyns ævintýri um prinsessur.

Hefur þú heimsótt staði sérstaklega vegna þess að þeir tengjast bókum sem þú hefur lesið? Já, við fjölskyldan skoðuðum hús Beatrix Potter í Lake District í Englandi. Þegar ég var 12 ára fór ég í ferðalag með afa og ömmu til Svíþjóðar til að skoða hús Selmu Lagerlöf. Um tvítugt bjó ég í París og fór á slóðir Simone de Beauvoir, Sartre og Bukowski m.a. Síðasta sumar dvaldi ég í Sléttaleiti, húsi gefið rithöfundasambandinu af fjölskyldu Einars Braga, las þýðingar hans á samískum og grænlenskum ljóðum og fór á hið dásamlega Þórbergssetur og las í Suðursveit eftir Þórberg.

Hver er eftirminnilegasta bókin sem þú hefur fengið að gjöf? Ég á voðalega erfitt með að velja eina en ein af þeim er þýðing á ljóðum Edith Södergran sem pabbi gaf mér að mig minnir á 19 ára afmælisdaginn. Sú bók opnaði fyrir mig nýjan ljóðaheim. Arnar Eggert maðurinn minn er líka mjög duglegur að gefa mér bækur, hann gaf mér á síðasta ári nýútkomna ævisögu Sylvíu Plath sem ég hef einmitt að vera gæða mér á hægt og rólega síðan.

Hvað er best með bóklestri? Kaffibolli og malandi köttur í kjöltunni.

Ef þú ættir að gefa einhverjum sem þér þykir vænt um bók, hvaða bók yrði þá fyrir valinu? Ég myndi líklega gefa honum/henni ljóðabók eftir einhvern af mínum uppáhaldshöfundum. Mér finnst líka gaman að reyna finna einhverja fjársjóði í fornbókabúðum. Nú ef ég væri aðeins ríkari myndi ég gefa öllum sem ég gæti bókina Dæs eftir Lóu Hjálmtýsdóttur. Bókin eru teikningar sem hún gerði, eina á dag frá annus horribilis 2020. Á ótrúlega sjarmerandi og fallegan hátt fangar Lóa samtíð sína, skondnu hliðar hversdagsins og tragíkómíkina. 

- - - - -
Bók-hald Móu birtist áður í 41. tölublaði Feykis sem kom út 27. október sl.

 

Athugasemdir eru á ábyrgð þeirra sem þær skrá.

Feykir áskilur sér þó rétt til að eyða ummælum sem metin verða sem ærumeiðandi eða ósæmileg.

Smelltu hér til að tilkynna óviðeigandi athugasemdir.

Fleiri fréttir