Greinar

Aðalmeðferð vegna þjóðlendukrafna ríkisins á hendur landeigendum í Ísafjarðasýslum fór fram í fimm málum 4. og 5. október sl. í Edinborgarhúsinu á Ísafirði. Á þriðjudeginum 4. október fórum fram skýrslutökur og málflutningur í málum nr. 1–3/2021, sem er í máli nr. 1; fjalllendi norðan Geirþjófsfjarðar, máli nr. 2; fjalllendi milli Arnarfjarðar og Dýrafjarðar, og máli nr. 3; fjallendi milli Dýrafjarðar og Önundarfjarðar auk Nesdals. Á miðvikudeginum 5. október var aðalmeðferð í máli nr. 4; fjalllendi milli Önundar-, Súganda-, Skutuls- og Álftafjarða auk Stigahlíðar og Hestfjalls, og máli nr. 5; fjalllendi við Glámu auk almenninga við Hestfjörð, Skötufjörð og Ísafjörð. Samtals eru átta mál til meðferðar í Ísafjarðarsýslum.

Þegar þessi orð eru skrifuð skartar Hrútafjörðurinn sínu fegursta, spegilsléttur og bjartur og húsin á tanganum kúra í sólskininu, flest frá fyrri hluta síðustu aldar. Eitt þeirra sker sig þó úr; elsta húsið við Húnaflóa og jafnframt með þeim fallegri; Riishúsið á Borðeyri, byggt 1862.

Elísa Bríet Björnsdóttir er 14 ára gömul og býr á Skagaströnd. Hún hefur gert það gott í fótboltanum og á dögunum sagði Feykir frá því að hún hafi verið valin í U15 landsliðshóp Íslands. Elísa Bríet hefur æft fótbolta síðan hún var fimm ára gömul og lék með Kormáki/Hvöt/Fram þangað til í fyrra þegar hún söðlaði um og skipti yfir í Tindastól.

Ég fór með Siva bróður í Fjölbrautarskólaskóla Norðurlands vestra (FNV) haustið 1999. Maður hafði ekki miklar væntingar í tilverunni og ég nennti ekki að læra! En þegar ég útskrifaðist haustið 2002 höfðu draumar kviknað í Skagafirði sem eru enn að rætast. Eins og Jón Marz sagði: ,,Maður varð að manni“.

Það var 27. júlí 2021 sem opnuð voru tilboð í Reykjastarandaveg númer 748 sem nær frá Þverárfjallsvegi að Fagranesánni. Samið var við Vegagerðina um verkið 25. ágúst 2021 við samstarfsaðilana Steypustöð Skagafjarðar ehf. og Víðimelsbræður ehf. Sauðárkróki og tilboðið hljóðaði upp á 364.594.200 krónur.

Við lifum á skrýtnum tímum og maður er stundum alveg ruglaður um það hvað má og hvað ekki og er ég þá ekki að vísa í nýtt lag sem slegið hefur í gegn á öldum ljósvakans. Ég varð bara dapur yfir þeim fréttum, sem reyndar eru ekki nýjar af nálinni, að heimsókn frá grunnskólabörnum í Laugarneskirkju verði afþökkuð á komandi aðventu. Ekki það að ég eigi einhverra hagsmuna að gæta um kirkjuheimsóknir um landið heldur hitt að mér finnst það ekki samræmast gildum samfélagsins að sá sem ekki vill þiggja boðið skemmir fyrir hinum sem vilja.

Séra Hjálmar Jónsson þarf vart að kynna fyrir lesendum Feykis, þekktur fyrir prestsstörf og þingmennsku og ekki síst fyrir skemmtilegar og landsfrægar vísur. Margar þeirra hafa fengið vængi en nú er loksins hægt að nálgast kviðlinga Hjálmars í nýútgefinni bók sem ber nafnið Stundum verða stökur til … og er hluti af tækifærisvísu sem hann orti á góðri stund, eins og segir á bókarkápu.

Við sem búum á Norðurlandi vestra þekkjum það vel að stór hluti grunnskólabarna á svæðinu þarf að ferðast um langan veg daglega með skólabílum til að sækja skóla í sínu sveitarfélagi. Oft á tíðum eru þessi ferðalög um óttalegar vegleysur sem er engum bjóðandi og þá allra síst ungum börnum. Til viðbótar löngum ferðatíma og slæmum vegum bætist svo íslenska veðráttan.

Ég flutti á Sauðárkrók í sumar og lagði fljótlega leið mín á bókasafn bæjarins. Með í för voru börnin tvö, eins og fjögurra ára. Eldra barnið var spennt að fá að velja sér bók en þegar kom að því að fá bókasafnsskírteini til að geta fengið hana lánaða kom babb í bátinn.

Gunnar Þórðarson afi minn stóð vaktina í lögreglunni á Sauðárkróki með Jóni frá Fagranesi um árabil. Áratugum síðar kynntist ég Jóni Marz, afabarni hans, á skólabekk í FNV. Skemmtileg tilviljun að við höfum báðir nafnið frá öfum okkar. Ég þakka honum fyrir að draga mig út á ritvöllinn og vona að sama skapi að lesendur fyrirgefi honum.